Memlekette “süreç bayramı” var. Gelgelelim “hukuk ve özgürlük bayramı” yok. İşte bu yüzden belki de kimse ne çözene ne çözüme inanıyor!

Hani tarihte her şey iki kez tekrar eder ya... İlki trajedi, ikincisi komedi. İmralı’daki görüşme notları sızınca DEM Parti’den hızlı bir açıklama geldi. Metnin tahrif edilmiş olduğu söylendi. 28 sayfalık notları okudum. Diyelim gerçekten tahrif edildi. O halde bile açık bir gerçek ortada duruyor: İmralı’da Öcalan ile PKK yöneticilerinin temas kurmasına izin verilmiş! Üstelik hem yüz yüze hem de uzaktan bağlantıyla.

İşte tam da bu sırada Adalet Bakanlığı’na Silivri’den giden bir dilekçe konuşuluyordu. İBB İmar ve Şehircilik Dairesi Başkanı Ramazan Gülten’den bahsediyorum. Hakkında rüşvet aldığına dair tek bir delil olmayan Gülten, 26 Nisan’dan beri özgürlüğünden mahrum.

Daha önce hikâyesini anlatmıştım. Bu seferki konu ise doğmak üzere olan çocuğu.

37 haftalık kız bebeğin, normal doğum tarihi 6 Ağustos. Sağlıklı doğarsa adı Maya olacak bebek, doktor raporlarına göre “riskli gebelik” durumunda. İşte bu yüzden, Ramazan Gülten iki kez cezaevi idaresine, bir kez de savcılığa doğum izni talebinde bulundu, reddedildi. Şimdi de Adalet Bakanlığı’na yazdı.

Gülten’in dayanağı, 2012 yılında getirilen, kamuoyunda “Haberal düzenlemesi” olarak bilinen yönetmelik. Ergenekon kumpasında tutuklanan Mehmet Haberal’ın ölüm döşeğindeki annesini ziyaret edebilmesi için oluşan kamuoyu baskısı sayesinde, Meclis, “mahpus yakınlarının yaşamsal tehlike oluşturacak önemli ve ağır hastalık hallerinin bulunması halinde yakınlarını ziyaret edebilme” düzenlemesi yapmıştı. İşin ilginç yanı, aynı pakette bir de “Öcalan düzenlemesi” gelmişti. Buna göre, hükümlü örgüt liderlerinin avukatları aracılığıyla örgüt yönetmesi durumunda avukat görüşü engellenebiliyordu.

Devir değişti.

İktidar, Öcalan ile yeni çözüm sürecini başlattı. Sırf Öcalan için getirilen görüş yasağı bitti. Yetmedi... Adalet bakanı, yakın........

© Cumhuriyet