“Bölge ve dünya dengelerinin ne yönde değişeceğini bilemeyiz. Koşullar oluştuğu takdirde Sırbistan, Kosova’yı tanımamızın karşılığını, bizi çok yakından ilgilendiren Kürt ayrılıkçılığı konusunda vermekten kaçınmayabilir.

Balkanlar’ı, Yunanistan’ın bölge politikasını ve diğer unsurları dikkate alarak, Sırbistan ile ilişkilerimizin geleceğinin, Balkan ve dış politikamızın bütünü ile bağlantılı olarak yeniden değerlendirilmesinin yararlı ve gerekli olacağını düşünüyorum.”1

Yugoslavya’dan koparılan Kosova’yı, üstelik Sırbistan Cumhurbaşkanı Tadiç’e aksi yönde bir güvence verdiğimizi unutarak Başbakan Erdoğan’ın ısrarıyla hemen tanımıştık. Sırbistan Ankara’daki büyükelçisini geri çekmiş, Türkiye-Sırbistan ilişkileri kopma noktasına gelmişti.

Sırbistan, Türkiye’nin Kosova konusunda bir değerlendirme yanlışı yaptığını, Batı emperyalizminin Yugoslavya’yı parçalamakta araç olarak kullandığı etnik ayrılıkçılık ve onu teşvik ettiğini düşündükleri -ki haksız değillerdi- AB ile ilişkiler gibi birçok konuda, Türkiye’nin Sırbistan’la benzerlikler taşıdığına, Türkiye’nin, Irak’ın kuzeyinde yapacağı bir harekâta ABD’nin desteğini alabilmek için aceleci davrandığına inanıyordu. Bana bizzat Cumhurbaşkanı Tadiç tarafından da ifade edildiği gibi, Sırbistan bize Kürt sorunu konusunda bir mesaj veriyordu.

Yazımın ilk iki paragrafındaki görüş, bu koşullarda, ilişkileri düzeltebileceğim beklentisi ile 2008 yılında atandığım, Türkiye’nin........

© Cumhuriyet