Του ΚΩΣΤΗ Ε. ΜΑΥΡΙΚΑΚΗ (*)

Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία ενός τόπου που δεν ορίζονται από σεισμούς, πολέμους ή καταποντισμούς αλλά από σιωπές. Σιωπές ασήκωτες, σιωπές βαριές. Θεσμικές σιωπές που δεν λένε όχι, ούτε ναι. Απλά κοιτάνε αλλού. Και κοιτάνε αλλού χωρίς προσχήματα.

Πολλές τέτοιες σιωπές κυκλώνουν σήμερα το λόφο «Παπούρα» στο Καστέλλι Πεδιάδος, εκεί όπου η Κρήσσα γη μίλησε ξανά μετά από τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. Οι Μινωίτες άφησαν στην κορυφή ενός λόφου τα αποτυπώματα και τους ψιθύρους ενός Κόσμου που λάτρευε τη ζωή, το φως και τον ουρανό. Τους ανοιχτούς ορίζοντες και το ιερά ύψη. Όμως αυτό το λόφο, κάποιοι σήμερα τον βλέπουν μονάχα ως εμπόδιο. Εμπόδιο στην εγκατάσταση στον ίδιο χώρο του ιερού κορυφής, συστημάτων ραντάρ αεροναυτιλίας του νέου διεθνούς αεροδρομίου Καστελλίου.

Πριν από μόλις λίγες ώρες, η διεθνής κοινότητα με μια ιστορική απόφαση της UNESCO στο Παρίσι, ενέταξε στο καλεντάρι της με παγκόσμια αναγνώριση της εξέχουσας οικουμενικής αξίας τους, έξι εξαιρετικά σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Κρήτης –της Κνωσού, της Φαιστού, των Μαλίων, της Ζάκρου, της Ζωμίνθου και της Κυδωνίας. Την ίδια ακριβώς ώρα, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) που εκ του νόμου και του Συντάγματος γνωμοδοτεί, με ισχυρές θεσμικές εγγυήσεις αυτονομίας και ανεξαρτησίας για υποθέσεις μείζονος σημασίας, που παραπέμπονται σε αυτό από την Υπουργό Πολιτισμού, με μια ηχηρή του απόφαση αρχαιολογικής μειοδοσίας,........

© Cretalive