Filistin toprakları, 1517’den itibaren dört yüzyıl boyunca Osmanlı Devleti’nin egemenliğinde kaldı. 1897’de Theodor Herzl, Birinci Siyonist Kongresi topladı. Amaç, Yahudi halkına Filistin topraklarında bir yurt kurmak. ★★★ Zaten ön hazırlık yapılmış, 1882’den itibaren, Filistin topraklarına Yahudi göçü başlamıştı. II. Abdülhamid döneminde, Osmanlı toprağı Filistin’e Yahudilere önemli miktarda toprak satışı yapıldı. Rothschild ailesi, 1882-1918 yıllarında Filistin’de yaklaşık 500 bin dönüm arazi satın aldı. Ve Sultan Abdülhamid zamanında, Filistin’deki Yahudi nüfusu üç kat arttı. ★★★ Takvimler, 2 Kasım 1917’yi gösterdiğinde bugünkü çatışmaların da temeli atıldı. Dönemin İngiltere Dışişleri Bakanı Arthur James Balfour, kendi adını taşıyan bir bildiri yayımladı. Meşhur, Balfour Deklarasyonu... İngiltere’nin Filistin topraklarında Yahudiler için bir “yurt” kurulmasını desteklediği belge. Balfour Deklarasyonu, Ortadoğu tarihini derinden etkileyen ve İsrail-Filistin çatışmasının temelini oluşturan kilometre taşıdır. 1917’de Filistin, hala Osmanlı toprağıydı. ★★★ Birinci Dünya Savaşı’nın ardından Filistin, İngiliz mandası yönetimi altına girer. İngiltere’nin yönetimindeki Filistin topraklarına, 1920’ler ve 1930’lar boyunca Yahudi göçleri artar. ★★★ 14 Mayıs 1948’de, Filistin topraklarında İsrail devleti ilan edilir. Ertesi gün, Arap ülkeleri savaş açar. İsrail, bu savaşta üstün gelir ve düşünülenden daha fazla toprak kazanır. İsrail’in kurulmasının ardından, Filistin yerleşim birimlerine saldırılar başlar. Ve komşu Arap ülkelerine, yaklaşık bir milyon Filistinli göç eder. Bu göç, Filistin tarihinde “Nakba (Büyük Felaket)” olarak anılır. ★★★ 28 Mayıs 1964 İsrail işgaline karşı mücadele etmek amacıyla, Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ) kurulur. 1968’de, Yaser Arafat liderliğindeki FKÖ, Ortadoğu’nun en önemli direniş örgütü olur. ★★★ 5 Haziran 1967... “Altı Gün Savaşı” olarak adlandırılan, Arap-İsrail........

© Bizim TV