Tatildeki dost sohbetlerimizin konularından biri de iktidarın çelişkileriydi.

Hepsi “okumuş çocuklar” olan arkadaşlarım, kendi akıl yürütmelerine olan inançlarıyla, iktidarın ayyuka çıkan çelişkilerine karşın ahalinin nasıl olup da hâlâ destek verdiğine şaşıyorlardı.

Onların aklına bakarsanız; mitinglerde urgan atarak “Apo’yu asma” kampanyası yürüten Bahçeli’nin “PKK’nin kurucu önderi Abdullah Öcalan’a teşekkür ediyorum” gibi cümleler kurması siyaseten bitmesine yeter.

Aynı akıl; 2002 yılında katıldığı bir televizyon programında “Eşcinsellerin de kendi hak ve özgürlükleri çerçevesinde yasal güvence altına alınması şart. Zaman zaman bazı televizyon ekranlarında onların da muhatap oldukları muameleleri insani bulmuyoruz” diyen Erdoğan’ın, şimdi “Bu milletin aile kurumu sağlamdır, bu milletten LGBT’ci çıkmaz” diyerek eşcinselliği “sapıklık” olarak ilan etmesine de şaşıyor. Daha doğrusu, bu çelişkiyi kulaklarıyla duyan destekçilerinin şaşırmamasına şaşıyor.

“Bu can bu bedende oldukça” diye başlayan söylemlerin ardından yapılanları sayıyorlar. Çelişkiye şaşıran arkadaşlarım, kendilerine bombalar ya da açlıktan ölmek dışında........

© Birgün