Eskişehir’in Seyitgazi ilçesi yakınlarındaki ormanlık alanda çıkan yangında beşi orman işçisi ve beşi AKUT gönüllüsü on kişi öldü. Söylenene göre rüzgâr yön değiştirdi ve kendilerini bir anda yangının ortasında buldular. Orman işçileri; Enes Kızılyel, Eyüp Dereli, Hilmi Şahin, Tolunay Kocaman, Sercan Ünti ve AKUT gönüllüleri; Alperen Özcan, Bayram Eren Arslan, İlker Onarıcı, Muharrem Can ve Tekin Enes Sarıyıldız artık aramızda değil. Aileler yasta, perişan; yurttaş üzgün, öfkeli.

Tarım ve Orman Bakanı İbrahim Yumaklı, 1 Haziran’dan bu yana yaptığı her açıklamada vatandaşlardan yangınlara karşı teyakkuzda olmalarını istediklerini söyledi. O işi eskiden, yerinden edilen orman köylüleri yapıyordu. Ormanı iyi tanıyor ve ekiplerden önce yangına müdahale ediyorlardı. Sonra, AKP iktidarı orman işçilik faaliyetlerini ihale yoluyla müteahhitlere yaptırmaya başladı. Bütçesi küçültülen Orman Genel Müdürlüğü’nün personel sayısı da azaldı. Ne yapalım yurttaşlar olarak? Herkes kapısının önüne bir damacana su mu bıraksın?

Bakan Yumaklı diyor ki, “yüksek sıcaklık, şiddetli rüzgâr, düşük nem artık bunu basit bir orman yangını olmaktan çıkardı. On kardeşimizi kaybettik. Üstüne söyleyeceğim hiçbir şey yok.” Neden ve nasıl yok? Bilim, iklim değişikliğinin etkisiyle, şiddetli orman yangınlarının özellikle Akdeniz havzasında ciddi bir sorun olacağı konusunda yıllardır uyarmıyor mu? Bu konuda hazırlıklar ne durumda? Yeterli araç gerece ve deneyimli insan gücüne sahip miyiz? On kardeşimizin........

© Birgün