Hafiften hüzün

belki de yılların verdiği bir olgunluk.

Bir seyahat dönüşü

yorgunluğumda ne iyi gelmişti

nezaket dolu

o vakur gülümsemesi.

İyi akşamlar diye yanıtlarken

göz ucuyla da fark etmiştim ki

üst kat düğmesine basılmıştı.

Sohbeti mi seviyordu

yoksa düşüncelerimi mi okumuştu bilmem

yeni taşındım dedi.

Demek o nedenle daha önce hiç denk gelmemiştik.

Memnun oldum dedim.

Elimdeki valize bakıp

seyahatiniz iyi geçmiştir inşallah dedi.

Eve girip kahvemi içene kadar tam iyi sayılmam deyince

buyurmaz mısınız ben ikram edeyim

şimdi makinalar var kahveyi hemen yapıyor

hem yalnız yaşıyorum dedi.

Komşuluk ilişkisinin günümüzde pek kalmadığı

hatta demode bile sayıldığını düşünürsek

şaşırtıcı da gelse

her halinden güngörmüşlüğü belli olan

bir hanımefendinin nezaketiydi bu davet.

Başka bir gün içelim dedim

olur dedi tebessümle.

Böylece başladı........

© Aydınlık