Arap entelektüellerinin Marsizm ile tanışması 19. yüzyıla rastlamaktadır. Marksizmin olmazsa olmaz koşulu olan işçi sınıfının varlığı Arap dünyasında cılızdı. Burjuvazi ise Batılı emperyalistlerle işbirliği içerisinde idi. 20. yüzyılda Arap dünyasının kısmen kapitalistleşmesi neticesinde sendikalaşma faaliyetleri arttı. Sudan, Irak ve Mısır’da sendikalar ortaya çıktı. Sendikalar etrafında kümelenen Arap sosyalistleri illegal yayınlar çıkarmaya başladı. Etkili propaganda taktikleri neticesinde ciddi biçimde kitleleri etkilediler. Ancak özellikle İngiltere’nin desteğini alan Arap diktatörleri sonunda sendikaları sindirdi.
Soğuk Savaş’ın başlamasıyla birlikte Sudan Komünist Partisi haricindeki Arap Komünist Partileri Sovyet Marksizminin etkisi altına girdi. Arap sosyalistleri Türkiye’de Doğan Avcıoğlu’nun yaptığı gibi milliyetçilikle harmanlanan, Arap geleneklerine uygun bir Marksizm icat etmek için mücadele ettiler. Bu partilerin büyük çoğunluğu Sovyetler Birliği Komünist Partisi tarafından fonlandı. Aslında bu bağımlılık ilişkisi Sovyetler Birliği’nin de bölgede etkili olabilmesi için işine yaradı.
Arap Komünist........

© Aydınlık