Kömür değil ömür törpüsü
Yatağan Termik Santralı kömür rezerv alanında kalan Eskihisar köyünün kökünden yıkılışına tanık olup üzülmüştük. Sıra, bir belde olan biraz daha büyük Yeşilbağcılar’a gelmişti. Görevli bulunduğum Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü son sınıfında tez danışmanı olduğum o köyde yetişmiş yetenekli bir öğrenci vardı. Kendi köyündeki çiftçilerle anket yaparak tarım işletmelerinin yapısı ve faaliyet sonuçlarını ortaya koyacak bir lisans tezi hazırlamasını önerdim. İnan Yüksel, 1992 yılında kaynakçada belirtilen tezi sundu. Tek kelime ile mükemmeldi. Sözü meslektaşıma bırakalım.
Bölgenin linyit rezervlerini değerlendirmek üzere kurulmuş olan termik santral, kuru kömür bazında yüzde 2,76 yanar kükürt (S), yüzde 38 kül içeriğine sahip kömürü kullanarak enerji üretmektedir.
Günlük kömür sarfiyatı ortalama 9 bin 820 ton olup bu miktar yaklaşık 12 bin nüfuslu Yatağan ilçesinin evsel ısınımı için kullanılacak yıllık kömür miktarına yakındır. Bu miktarla, kömürün kükürt (S) ve kül içeriği dikkate alındığında santralın günlük ortalama kükürtdioksit (SO2) emisyonu 542 ton, kül emisyonu ise 3 bin 732 ton olacaktır.
Kül çıkışı bacalardaki elektrofiltrelerle yüzde 98,8 oranında önlenebilmekte ise de günde 45 ton kadar kül atmosfere bırakılmaktadır. Bunun yanında kül depolama alanı da hâkim rüzgârlar yönünde tozumaya maruz kalmakta, çıkan kül zerreleri çevre tarım arazilerine........
© Aydınlık
