Bütün ilahi kaynaklı dinler bozulmayla, anlamını kaybetmekle karşı karşıya kalmıştır.
Bu durumun istisnası yoktur.
Müslüman zihin; kültürün, geleneğin, statikleşmiş fıkhın tasallutundan kurtulacak yüzleşmeyi yapmadan sadece hurafelerin değil, din diyerek kutsanmış saçmalıkların ardından kitlelerin sürüklemesinin önüne geçemez, bozulmaya engel olamaz.
Modernler ve muhafazakarlar arasında çatışmalar devam eder ve toplumsal yarılma derinleşir.
Böylece çatışmalar büyümeye devam eder.
Bu çatışmada ise, kimin kaybedeceği başından bellidir.
Batıda kaybeden kilise oldu.
Çünkü, kilise dini temsil ediyordu.
Doğuda ise dindarlar kaybedecek.
Çünkü bizde “dinin sahibi benim” diyen kurum yok.
Diyanet İşleri Başkanlığı veya camiler Batıdaki kilise gibi “Din benim” diyemiyor.
Zira ortada metin olarak bozulmayan Kur'an var.
Ve kimse “Benim dediğim dindir” yetkisine sahip değil.
Bu sebeple herkes aklını başına almalı,
Kur’anı çağın ruhunu anlayarak karşılaştığı bireysel ve toplumsal sorunlara çare üretecek kıvraklıkta olmalı.
Ötekini kötüleyerek iyilik iddiasından vazgeçmeli.
Dini düşünceyi temsil etmesi gereken ilahiyat fakülteleri ve dinin anlaşılması için bilimsel kriterlere göre çalışan akademisyenler, alanında yetkin ilahiyatçılara kulak verilmeli.
Bilindik anlayışlardan beslenerek yeniymiş gibi görüşler, tezler ileri sürmek, karşıtının zaafları ve yanlışları üzerinden kendini aklama, içinde bulunduğu yozlaşma ve çaresizliğe mazeret üretmekle ve eksiliklerimizi “kutsallık şalı” ile örtemeyiz.
Müslüman zihnin taşıyıcı kadrosu olma iddiasında olanların kavgaya sebep olan islam anlayışları sorgulanmadan zihniyet ve yönetim değişimi yapmayı istemeleri beyhude bir arayış, hakikatle yüzleşmekten duydukları endişe ve korkunun tezahürüdür.
Mevcut haliyle ortada din adına ileri sürülen iddiaların müminlere faydası yoktur.
Dini duygular üzerinden mümin insanların duygu durumlarını istismar edip, siyasi, ideolojik, ahlaki, tasavvufi ve fıkhi değerler........

© Antalya Son Haber