Bu yalnızlığın nedeni, İslam’ın en katı yorumu olan Vehhabiliği benimseyen tek devlet olmaları. Vehhabi-Selefi inancını kabul edenler sadece kendilerini gerçek Müslümanlar olarak kabul ediyorlar.

Suudiler Vehhabi sayısını arttırmak ve olabildiğince çok dost rejimler oluşturmak için trilyon doları aşan harcama da bulunmalarına rağmen başarılı olamadılar. Vehhabiliği benimseyenler bile zamanla Suudi rejimine düşmanlaştı. Halkın sınırlandığı, hanedan mensuplarının diledikleri gibi yaşadıkları, inanılmaz tutarların har vurulup harman savurulduğu yozlaşmış bir rejime sahip Suudi Arabistan.

2000’lerde Vehhabi propagandası yapmaktan vazgeçen Suudiler, Arap dünyasında ekonomik ve askeri yollarla lider haline gelmeyi hedefleseler de başarılı olamadılar. Zira Suudi ordusu insan unsuru açısından çok zayıf. Güçlü bir girişimci sınıfları olmaması bir başka eksikleri. İş adamları, gerçekten iş adamı değiller. Rekabet, verimlilik, karlılık ve üretkenlik nedir bilmiyorlar. Devlet tarafından zenginleştirilmiş rejim taraftarları aşiret liderlerine, prenslere, hanedan mensuplarına ve şeyhlere iş adamı deniyor. Suudi ekonomisi tek ürüne, petrole dayanıyor. Projeksiyonlarına göre eğer yeni sahalar bulunmazsa petrol rezervleri 2100 yılında bitecek.

Bu gelişmeler gücü elinde toplayan Veliaht prens Selman’ı reformlar yapmaya ve ülkeyi petrole bağlı olmaktan kurtaracak projeler geliştirmeye yönlendirdi. Selman uluslararası kamuoyunun dikkatini onlarca prensi ve iş adamını lüks bir otelde göz altına alınca çekti. Mal varlığının Selman’ın uygun gördüğü kadarını devlete hibe edenler serbest bırakıldı. Selman bu operasyonla en dokunulmazlara dokunarak herkese yeni bir dönemin başladığını ilan........

© Analiz