Peygamberimiz; “çocuklarınızı 7 yaşına kadar sevin, 7-14 yaşları arasında eğitin, ondan sonra onlarla istişare edin” buyururken, biz 18 yaşına kadar onları çocuk kabul edip düşüncelerinden faydalanmasını beceremiyoruz. O da yetmiyor üniversite mezunu olmasını bekliyoruz, üniversite de üniversite olsa.p vakit öldürmekten başka bir şeye yaradığı yok!

Ne yazık ki çocuklarımıza ve gençlerimize yönelik elle tutulur bir planlamamız yok, onları el bebek gül bebek yetiştiriyoruz, sonunda ne dünyaya ne ahrete yaramayan bir insan durumuna geliyorlar.

Bilinen şu ki bir Anadolu insanı çocuğunu günahsız bir sabi olarak okula veriliyor, mezun olana kadar çoğu iman ve edepten yoksun, haz ve hız peşinde olan bir insan olarak karşımıza çıkıyor.

Düşünün milyonlarca insanın ömründen 4 yıl çalıyorsunuz, karşılığında 0 civarı genç üniversiteye gidiyor oradan da ancak o oranda bir başarı elde ediliyor; bunun hakla, hakikatle, devlet aklıyla bir bağdaşır mı? Evet diyenin aklına şaşarım. Biz kurbanlık koyun değiliz, bir şey yanlışsa yanlış diyeceğiz, o yanlışı düzeltmeyenler düşünsün artık.

Birçok konuda batıyı örnek alıyoruz, ama batı ülkelerinin mesleki eğitime........

© Akasyam