Hayat sevgiyle başladı... Ancak insanlar bu hakikatin kıymetini pek bilmedi.

Zamanla sevginin yerine saygısızlık geçti. Öyle ki, saygısızlık neredeyse övülen bir “sanat” hâline getirildi. Oysa saygının sevgiyi büyüttüğü, pekiştirdiği ne çabuk unutuldu! Bugün saygısızlık, sevginin istismar edilmesi eyleminden başka bir şey değildir. Bu yüzden saygısızlık, bizi hep yarı yolda bıraktı. Seviye yükselmesi beklenirken tam tersine, seviye daha da düştü.

Unutmayalım:

Bir insana saygı göstermezsen, saygı göremezsin.

Saygı gösterirsen, saygı görürsün, sevilirsin.

Bu kadar sade… Haddi aşma. Orada dur.

Saygılı insanın etrafına saçtığı nezaketi, zarafeti ve huzuru göremeyen göz kördür. Saygılı insanın varlığı, sevgiyi eksiltmez; bilakis artırır. Çünkü o insanın varlığı, bir huzur kaynağıdır.

Bugün hayâsızlık ve ahlaksızlık adeta........

© Akasyam