MEHMET TAŞ / LONDRA – Barış, silahların susmasıyla başlar ama orada sona ermez. Gerçek barış, zihinlerde ve kalplerdeki şiddeti ve otoriterliği temizlemeyi gerektirir. Onurlu barış tarafların eşit kabul edildiği demokrasiyle olur. Barış teslimiyet değil, cesaret işidir, ortak iradedir, birlikte yaşama kararlılığıdır ve barış, en çok da bu topraklarda birlikte yaşamak isteyen Kürt, Türk, Ermeni, Alevilerin ve tüm azınlıkların onurlu tercihidir.

27 Şubat’ta Abdullah Öcalan Kandil’deki PKK yönetimine seslenerek örgütü kapatmalarını istedi. Yöneticiler 5-7 Mayıs’ta kongreyi toplayarak bir bildiri ile faaliyetlerine son verdiklerini açıkladılar. Bu tarihi kararla 27 Kasım 1978 yılında Diyarbakır Lice’nin Fis köyünde kurulan PKK’nin kırk yıllık çatışmalarla dolu, karmaşık ve karanlık bir sürecin sonuna gelindi.

15 Ağustos 1984’te Şemdinli ve Eruh’ta atılan ilk kurşunla başlayan çatışmalarda, Kürt ve Türklerden 90 bin 569 insan öldürüldü. PKK ile mücadelede 15 bin 224’ten fazla güvenlik görevlisi ve sivil hayatını kaybetti, geriye 34 bin 394 yaralı bıraktı. Kimine göre savaşta yaklaşık 3 trilyon dolar harcandı, iki Türkiye büyüklüğünde kaynak heba edildi. Bunlar emekçi halkın refahına gitseydi kişi başına milli gelir 30 bin dolar seviyesinde olurdu.

12 Mayıs’ta yayınlanan manifesto niteliğindeki kapanış bildirisinden önce iktidar, Abdullah Öcalan ve Kandil arasında dört ay süren yoğun bir görüşme trafiği yaşandı. Fesih kararı PKK’yı ve çatı örgütü olan KCK’yı da kapsıyor. Silah bırakma süreci MİT (Türk İstihbarat Teşkilatı) tarafından kontrol edilecek ve haziran ayının sonunda tamamlanacak. Türkiye, Irak ve Suriye’de PKK’nın silahlarını bırakacağı merkezler belirlendi. PKK’nın silah bıraktığı teyit edildikten sonra 15 bin militan durumu değerlendirilecek ve........

© Açık Gazete