Geçen gün postama bir bildiri geldi. “4 Mart 2024 Pazartesi günü, “Kıbrıslı Türkler Birleşik Krallık Hükümetinin uluslararası izolasyonlarındaki suç ortaklığını protesto edecek” deniyor.

Tesadüfen aşağıdaki Ağustos 2004 tarihinde yazdığım (ve şimdi belirttiğim bazı görüşlere katılmadığım) bir köşe yazımı buldum. 20 yıla yakın önce. İnsan depresif olur mu, olmaz mı?

Kıbrıslıtürkler olarak aşırı iyimser bir toplumuz. Kıbrıs konusunda geçirdiğimiz acı deneyimlere rağmen Kıbrıs sorununa bir çözüm bulunacağı konusundaki iyimserliğimizi hiçbir zaman kaybetmedik. Her yıl sonuna doğru “Bu yıl son. Sorun çözülmek üzere” diye diye kendimizi avuttuk. Ama ne yazık ki tüm umutlarmız Referandum sonuçlarının açıklanması ile yıkıldı. Bu sefer de kendimizi Annan Plânına “evet” dediğimiz için batının, daha doğrusu Avrupa Birliğinin (AB) ve ABD’nin bizi mükâfatlandıracağına inandırdık. Gerçekten de dünyanın her tarafından Kıbrıslıtürklere övgüler yağdı ve yağmaya devam ediyor. Bizler de hayal dünyasında, hakikaten mükâfatlandırılmayı bekliyoruz. Gazeteler devamlı olarak manşetlerinden yıl sonuna doğru direkt seferlerin başlayacağını, ambargoların kaldırılacağını, izolasyonun sona ereceğini müjdeliyorlar.

Bana sorarsanız bunların hiç biri gerçekleşmeyecek. Kıbrıslıtürkler bunu anlamaya başladıktan sonra yavaş yavaş haklı olarak........

© Açık Gazete