​Geçen hafta yazımı yetiştiremedim, kusura bakılmasın. Öylesine bir yoğunluk bastırdı ki anlatamam. Kardeşim 19 Mayıs’ı haftasını mı buldun, o hafta yazmayacaksın da ne zaman yazacaksın diyenler mutlaka çıkacaktır. Onlara, geçmişte okuyamadıkları en az elli 19 Mayıs köşe yazımı, konuya dair şiir ve söyleşilerimi anımsatmaktan başka çarem yok. Üstüne dilerlerse, şu anda okudukları yazıyı Kıbrıs’tan döner dönmez, yorgunluğum geçmeden yazmaya başladığımı da ekleyebilirim. Neyse, konuyu uzatmayalım.
​19-22 Mayıs arasında Kıbrıs’ta, sözcüğün tam anlamıyla Lefkoşa, Girne, Mağusa üçgeninde koşturdum. Yakın Doğu Üniversitesi bünyesindeki ilkokulların şahane çocuklarıyla söyleştim, kitaplarını imzaladım. Değerli yazar yoldaşım Habib Bektaş’la unutulmaz saatler yaşadık. Kıbrıs’ın ünlü kitapçısı Erkut’un yönlendiriciliği, yayınevimiz Yağmur’un harika düzenlemesi, Cihan’ın ve Güneş’in profesyonelliği bir iş yapma saadetine çeviren becerikliliği yorgunluğu unutturdu gitti. Ve elbette Yakın Doğu İlköğretim okullarının şahane eğitici kadroları… Ama oraya geçmeden, size Kıbrıs’tan ve KKTC’den söz etmek isterim. Yazacaklarımın Kıbrıs üstüne düşünmenizi, olup bitenlere odaklanmanızı, bu “çok uzak, fazla yakın” doğa ve tarih anıtının insanların elinde nereden nereye gitmekte olduğunu tartışmanızı sağlamasını dilerim.
​Geçmişten bugüne sayısız kez gittiğim, kadim ve kanlı bir geçmişe, kederli hatıralara, onulmaz tragedyalara sahip olduğu kadar, benzersiz bir kültüre, göz ve damak........

© 9 Eylül Gazetesi