Bugünün dünyasında bir tıkla mesaj atabiliyor, saniyeler içinde görüntülü konuşabiliyoruz. Fakat ironik bir şekilde, bu kadar “bağlı” olduğumuz bir çağda hiç bu kadar kopuk hissetmemiştik. Modern insanın trajedisi, teknolojiyle çevrili bir yalnızlık içinde boğulmasıdır. Telefonlarımız dolup taşan sohbet geçmişleriyle, sanal beğenilerle, emoji dolu diyaloglarla süslü olsa da aslında yanımızda bize gerçek destek verecek kimse yok. Artık biriyle göz göze konuşmak yerine ekranlara bakıyoruz; birinin ses tonundaki kırgınlığı değil, mesajındaki üç noktanın anlamını çözmeye çalışıyoruz. Sosyal medya platformları, bize anlık onaylanma ve geçici bir tatmin döngüsü sunuyor. Beğeniler, yorumlar ve takipçi sayıları, beynimizde kısa süreli bir dopamin patlamasına neden oluyor. Ancak bu hızla gelen ve hızla kaybolan haz, gerçek bir ilişkinin gerektirdiği sabır, çaba ve zaman........

© 9 Eylül Gazetesi