Yardımcısı

1999’un 1 Haziran günündeyiz. Yer: İmralı….

Abdullah Öcalan’ın yargılanmasının 2. Celsesi;

1978-1999 arası PKK’nın resmi bilançosu şöyle; 4472 sivil, 3874 asker, 1225 köy korucusu, 247 polis şehit edilmiş.

6036 silahlı saldırı, 3071 bombalı saldırı, 388 silahlı soygun gerçekleşmiş. 1046 insan örgüt tarafından kaçırılmış.

Mahkeme Başkanı soruyor; “Bu örgütün reisi siz misiniz?”

Öcalan yanıtlıyor; “ PKK’nın kurucusu ve başkanı benim. Örgütün eylem ve faaliyetlerinin birinci derecede sorumlusu benim.”

Sonra ekliyor, “Yakalanana kadar bendim. Bazı örgüt üyelerinin bağlılıkları halen devam etmektedir. 1990’dan bu yana örgütün içinde bir iç mücadele vardır.”

Ayrıca duruşmada yukarıda verilen terör bilançosundaki sayıların daha da yüksek olduğunu ifade ediyor.

Mahkeme Başkanının sorusu üzerine; “ Örgüt içinde bazı kişilerin öldürülme kararının verildiğini ancak bunun Tüzük doğrultusunda yapıldığını” da kabul ediyor.

Terör’ün bir Türk- Kürt çatışması olmadığı ortada.

Bunun kanıtını PKK gösteriyor.

İlk hedefi asker ve köy korucuları gibi görünse de aslında bölgede yaşayan sivil halk ve Kürt kökenli vatandaşlarımız oluyor.

Köy ve mezralarda yaşayanlar, kurşuna dizilerek, yakılarak, bombalı saldırılarla katlediliyor.

Terör’ün ekmeği KORKU’dur çünkü…

Bazılarını anımsayalım ve bu kanlı tarihi asla UNUTMAYALIM !

7 Mart 1987; Mardin/ Nusaybin - Açıkyol köyü… 6’sı çocuk 8 kişi kurşuna dizildi.

20 Haziran 1987;........

© 12punto