Türkiye’de, uzunca bir süreden beri ayrılıkçı terör hareketinin ortaya çıkardığı ve adına kısaca “Kürtçülük Sorunu” denebilecek konu tartışılıyor. Ancak sorunu bir bütünsellik açısından ele alan irdelemeler yeterince yok. Sorun, daha çok üst yapısal sorunlar adı verilen konular kapsamında ele alınıyor, ancak Güneydoğu ve Doğu Anadolu’da sorunun temelini oluşturan toprak mülkiyetinin dağılımı ya da topraksız köylüler sorunu olduğu dile getirilmiyor, adeta saklanmaya devam ediliyor.

Neden Toprak Reformu yapılmalı?

Kürtçülük sorununa iç dinamikler açısından bakıldığında ise en önemli boyutu sınıfsaldır. Burada toprak sorunu öne çıkmaktadır. İşin ağırlıklı, ancak çözüme kavuşturulması gereken yanı da budur.

Kürtçülük sorununun var olduğu Güneydoğu ve Doğu Anadolu’da toprak mülkiyeti, aşiret örgütlenmesi altında toprak ağalarının denetimindedir. Ağalara ait topraklarda yoksul Kürt köylüsü, yarı aç, yarı tok varlığını sürdürmeye çalışır.

Kimi zaman topraklar ile satılır ya da pazarlanır. Seçimlerde oylar kitlesel olarak atılır ve beyler meclise gider. Milletvekilleri, belediye başkanları, genellikle ya toprak ağaları ya da yakınlarıdır. Sanayici ve ticaret erbapları da benzer sınıfsal yapıdadır.

Kürt köylülerinin kimileri de toprağa bağlı olmaksızın hayvancılık yaparlar. Ancak bunların bir kesimi, güvenlik nedeniyle hayvancılığı bırakmak zorunda kalmıştır.

Kentlere gelen yığınlar, sanayi ve hizmet sektörünün yeterince gelişememesi nedeniyle işsizdir. Bölgede eğitim ve sağlık hizmetleri de talebi karşılamaktan uzaktır.

Diğer yandan sömürüye açık “Mevsimlik Tarım İşçileri”nin sorunun da topraksızlık ya da çok topraklılıktan kaynaklandığı unutulmamalıdır.

Bu durumda çözüm, bölgedeki feodal yapıyı tasfiye edecek olan ve temelinde “Toprak Reformu”’nu kapsayan “Bölgesel Kalkınma Planı”ndan geçmektedir. Toprak........

© 12punto