Bu başlığı, meşhur eski enerji bakanı, yüzyılın entelektüeli ve yakınlarda 103 yaşında aramızdan ayrılan Cahit Kayra’nın kızkardeşi Mediha Kayra’nın yazdığı kitaptan aşırdım.

Hoşça kal Trabzon.

Birinci Dünya Savaşını, Rus işgali ve bombardımanı sırasında Trabzon’da ki çocukluk dönemini, işgal atmosferini ve Galatasaray Lisesine uzanan “zorunlu göç” öyküsünü anlatıyor.

Ben de Trabzon’dan Eskişehir’e zorunlu göçtüm.

1998 yılında.

Amerika dönüşü.

Doğduğum şehirdeki üniversitede kadro bulamazken, hayatımda ilk kez gittiğim ve bir kişiyi bile tanımadığım şehirde hem de üç kat daha fazla maaşa sadece özgeçmiş ile kadro buldum.

Benim gibi onlarcası da buldu.

Prof.Dr. Engin Ataç gibi ileriyi gören, son derece donanımlı aynı zamanda entelektüel bir akademisyenin rektör olması, Anadolu Üniversitesinin yönünü değiştirdi.

Büyüme dönemine geçiş yaptı.

Şehrin ileri gelenlerinin orta zekalı çocukları yerine ki zeka geriliği olana bile rastladım gerçekten emek vermiş, hedefe odaklanmış bilimcileri topladı şehre.

Her türlü imkanı sağladı.

Türkiye ölçeğine göre de oldukça başarılı oldu ki ayrılan hocalar gittikleri üniversitelerde fark yaratıyor.

Engin Hoca sonrası gelen Rektörler için söylenecek çok şey var ancak gerek var mı onu bilemiyorum.

Selam vereni,........

© 12punto