Sadece ormanlarımız yanmıyor, memleketin gündemi de cayır cayır...

İmamoğlu'nun esaretinin yüzüncü gününü, CHP'li belediyelere yapılan operasyonları, Leman'ın önünde provokasyon peşinde koşan yobaz tayfasını, Özgür Özel'in 'lan'lı, 'ulan'lı konuşmasını, Tayyip Erdoğan'ın muhalefete ağzına geleni söylemesini, açgözlü turizm esnafının, - bugüne kadar fütursuzca kazıkladığı insanlar Bodrum'dan, Marmaris'ten, Antalya'dan, Alaçatı'dan elini ayağını çekti diye - sosyal medyada salya sümük ağlaşmasını falan şimdilik bir kenara bırakalım.

Hayat pahalılığını, enflasyonu, kirazın kilosunun 750 lira olmasını, iktidarın emekliye daha fazla para vermemek için doğalgaz zammını 1 Temmuz'a bırakmasını da...

Gelin, Kuzey Ege'nin incisi Ayvalık'a gidelim.

Ama tatil için değil...

Balıkesir'in bu güzel ilçesinin turizm merkezi olan Cunda'da bir süredir yürek burkan gelişmeler yaşanıyor.

Hemen aklınıza, nasıl olsa sezon kısa diyerek fiyatları ikiye üçe katlayan, dört kişilik masalara iki kişiyi kabul etmeyen, ana yemek söylemeyip mezeyle idare etmek isteyenlere bozuk atan işletmeciler gelmesin!

Dondurmanın topunu 60-70, midye dolmanın tanesini 25 liraya millete ittirmeye çalışanlar da...

Mesele tarihimiz, tarihi mirasımız, sosyal hafızamızla ilgili.

Yakın gözlüğümüzü takıp, kitabı şöyle bir aralayalım, cumhuriyetin ilk yıllarına gidelim.

Lozan Antlaşması imzalandıktan sonra 1924'te Türkiye ile Yunanistan arasında nüfus mübadelesi yapıldı. Yunanistan sınırları içinde kalan insanlarımız, doğup büyüdükleri topraklardan koptu, Anadolu'ya göç etti.

Girit'ten gelen Türkler, Midilli ve diğer adalardan gelenlerle birlikte Ayvalık, Edremit, Mersin ve civarına yerleştirildi.

Kandiye'den 13 bin 975, Hanya'dan 8 bin 837 kişi geldi. O vakit, Türkiye'nin nüfusunun sadece 13 milyon olduğunun altını çizelim.

Yeni ama zor bir hayat onları bekliyordu. O günden sonra yerleştikleri topraklara kök saldılar, iş güç........

© 12punto