1914 ten beri savaş halindeydi ülke. Ekonominin temeli olan insan işgücünü savaşlarda kaybetmiştik. Sadece Arap coğrafyasına 1 milyon 800 bin evlat vermiştik. Dış ticarette kapitülasyonlar, iç ticarette de duyunu umumiye vardı. Merkez Bankası olmadığından para ve sermaye tefecilerin elindeydi. Mevcut ulaşımın, demiryollarının tamamı yabancıların elindeydi. Nitelikli işgücü çoğunlukla azınlıklardan oluşuyordu, onlar da Lozan sonrasında mübadele ile yurt dışına gitmişlerdi. Hiç bir meslekte yeterli usta yoktu.

Türkiye ilkel bir tarım ve birkaç atölyeden ibaretti. Sanayi yoktu.

1919 yılı 19 Mayısında Samsun’a çıktı Atatürk, Erzurum’a geldi. Erzurum’da kongre yaptı. Ardından kuracakları devletin temellerini atmak için Sivas’a gideceklerdi. Ama paraları yoktu. Sağdan soldan 1000 Tl borç alarak yola çıktılar.

Sivas a geldiler.

Atatürk Sivas Kongresi çalışmaları esnasında Hacı Bey’e para verdi ve çarşıdan bir kasa defteri almasını söyledi. Hacı bey kasa defteri ile ne yapacağını sorduğunda Atatürk borç alacak/ gelir(bağış) hesaplarının kayıt altına alınmasını istedi.

-Aman paşam bu karışıklıkta bu hesapları kim soracak deyince Atatürk;

-Sen al, bugün sormazlar ama yarın sorarlar dedi. Bu defter Türkiye Cumhuriyeti........

© 12punto