Uzun bir süredir yorgunum. Ruhum yorgun. Düşüncelerim yorgun. Bedenim yorgun. Bir türlü sabahları dinç kalkamıyorum. Sabah dediysem öyle erken vakitte kalkmıyorum zaten. Ne mutlu bana. Darısı başınıza

Ama yine de yorgunum.

Sorunlarımı düşünerek ve kendimce çözme alışkanlığım uzun zamandır var. Çok yakın çevreme danışsam da, kendini tekrar eden olaylarda sorunları çözmede uzmanlaşıyor insan.

Bu kez de görebildiklerimi sıralayalım bakalım. Rastgele…

Neredeyse iki yıl emek verdiğim ve çok severek oyunculuğunu yaptığım Keşke oyunumu oynayamıyorum. Ülkenin içinde bulunduğu ekonomik girdap buna izin vermiyor. Ama en büyük sorun benim. Danışmanlık verdiğim projelerde, uygulanabilirlik analizi-iki yıllık proforma kâr zarar tablosunu çıkarttırıyorum. Kendim dostlarıma güvenip yatırım yapıyorum. Yarı yolda kalıyorum. Aklım başıma bu kez geldi mi? Sanmam.

Hayatımı rutinde yaşamaya alışmış biri olarak belirsizlikler beni yoruyor. Yarı emeklilik dönemimde tiyatro oyunu hariç hiçbir şey bana o kadar heyecan vermiyor. Ancak bu haftalık yazılarla biraz ayağa kalktım. Ne yalan söyleyeyim. Çok ama çok keyifle yazıyorum. Ayrıca da kim olduklarını bilmesem de okuyucularım olması beni çok mutlu ediyor.

Rutin ve günlük işler beni yoruyor. Notere gitmek, sanal bankacılık işlemleri yapmak, alışveriş yapmak, İstemiyorum yaaa,........

© 10 Haber