Gerçek aşk, iki güçlü insanın birbirini eksiltmeden tamamlamasıdır. Ne yalnızca tahta oturtmakla olur bu, ne de sonsuz bir ilgiyle. Kendi tahtına sahip olmayan, başkasının kalbinde kalıcı yer edemez.

Hayatta bazı sözler vardır, ilk duyduğunuzda kulağa hoş gelir. “Bir kadına kraliçe gibi davranırsan, o da sana kral gibi davranır” gibi…

Nezaketli, romantik, karşılıklılığa dayalı… Ancak yaşanmışlıklar, insana bu sözlerin yalnızca bir başlangıç olduğunu gösteriyor. Gerçek hayatta kraliçelik ya da krallık, yalnızca unvan değil; bir varoluş biçimidir.

Kadınlara “kraliçe” muamelesi yapmak, sadece güzel sözlerle, pahalı hediyelerle ya da şatafatlı jestlerle sınırlı kalırsa, bu ilişki pamuk ipliğine bağlı hale gelir. Çünkü mesele sadece onu yüceltmek değil, onun gerçekten saygı duyabileceği bir adam olabilmektir.
Ve her kadının da kraliçelik vasfı, kendisine sunulan ilgi kadar, o ilgiyi nasıl taşıdığıyla ölçülür.

Zaman içinde bizzat öğrendim ki, evet, hepimizin zaman zaman şımartılmaya, görülmeye, yüceltilmeye ihtiyacı var.

Ama bu ihtiyaç bir beklentiye, bir rutine, hatta bir hakka dönüştüğünde, ilişkinin kimyası bozuluyor.

Çünkü şımartılmak arada bir güzeldir; sürekli hale gelince ilişkide denge kaybolur, yapaylık başlar.

Birini sürekli yücelttiğinizde, o kişi........

© 10 Haber