Bana sıkça soruyorlar: “Hayatınız nasıl bu kadar dolu, tutkulu ve istikrarlı?”

Cevabım hep aynı: Vazgeçmeyerek.

Bir fikre sadık kalmak, hayatın sürükleyici akışına karşı kök salmak gibidir. Zihnimize zaman zaman bir fikir düşer. Kimi saman alevi gibi yanar söner, kimi içten içe büyür. Ama yalnızca peşinden vazgeçmeden gidilen fikirler kaderimizi dönüştürür.

Benim hayallerimden biri, bir gün Çeşme’nin zeytinlikleri arasında bir taş ev yapmak ve yazları orada yaşamaktı. Bunu söylediğimde gülen çok oldu. “Güzel hayal ama zor,” diyenler de çıktı, “Çeşme’de zeytinlik mi kaldı?” diye soranlar da. Ama ben o fikre bağlandım. Ne olursa olsun, ondan kopmadım. Herkese anlattım, her fırsatta dile getirdim. Çünkü bir hayali en çok gerçek yapan şey, onu yüksek sesle dile getirmektir. O zaman siz de artık geri dönemiyorsunuz. Sanki herkese söz vermişsiniz gibi hissediyorsunuz.

O fikir zamanla beni de dönüştürdü. Önce işime yön verdi, sonra kararlarıma. İzleyen on yıl hayatım onun etrafında şekillendi. Ve şu an bu satırları, sabah zeytin ağaçlarının fısıltısı eşliğinde, o taş evde yazıyorum. Dışarıda kuşlar öterken içimde yalnızca bir cümle yankılanıyor:

“İyi ki vazgeçmedim.”

Ama sadece bu değildi.........

© 10 Haber