Bir zamanlar bu topraklarda Orta Asya bozkırlarından kopup gelmiş, dolu dizgin at koşturan Akıncılar vardı. Surları aşan Fatihler, Anadolu’yu ebedî vatan kılan Alparslanlar, bağımsızlık için ayağa kalkan Kuvvacılar…

Evet, hepsi bizdik. Hepsi bizim tarihimizdi.

Ama artık durmaksızın geçmişle övünmenin değil, bugünün ve yaşadığımız toprakların hakkını vermenin zamanıdır.

Bugün hâlâ 1071 Malazgirt’i, 1453 İstanbul’un fethini, 1922 İzmir’in kurtuluşunu anıyoruz. Tabii ki tarihe geçmiş bu kilometre taşlarıni hatirlayalim, unutmayalım ama bu sembolik anışların ötesine geçemiyorsak, törenlerde nutuk atarken öz yurdumuzun halihazirda devam etmekte olan talanına sessiz kalıyorsak, bir şeyleri yanlış yapıyoruz demektir.

Çünkü…

Artık ne Roma, ne Pers, ne Bizans, ne Yunan, ne İngiliz ne de başka bir işgalci var.

Bu ülke bizim, 1923’den bu yana.

Ama kendi yurdumuzu biz kendimiz yağmalıyoruz.

Her yıl aynı sahneler:

Kurtuluş haftaları, işgalden kurtulma törenleri, millî marşlar, resmi geçitler…

Ama kime karşı?

Kimi yendik, kimden kurtulduk?

Oysa bugün Yunanistan’la savaştaymışız gibi yapılan törenler, bizi geçmişte donmuş bir bilinçle yaşamaya mahkûm........

© 10 Haber