Bugün Sabah gazetesinin Ankara Temsilcisi Okan Müderrisoğlu’nun yazısı dikkatimi çekti.

Rejimin ilginç seslerinden biri olan Müderrisoğlu, son sahte diploma skandalını kastederek, “Servise konulan iddialara ayrı bir dikkatle bakmak gerekiyor” diye başlamıştı yazısına.

Bu iddialardaki gerçeklik payı mutlaka araştırılmalıydı ama iddiaların gündeme geliş biçiminden kötü kokular alıyordu Müderrisoğlu, “Kurgulanan gündemde, içeriden devşirilmiş fakat dış akıl tarafından organize edilen unsurlar çok fazla rol alıyor. FETÖ’cüler veya İsrail istihbaratı mesela” diyordu.

Müderrisoğlu, “Son günlerde ardı ardına kamuoyuna mal olan konular, devlet-vatandaş ilişkileri ve güven boyutunda ciddi riskler üretiyor” dedikten sonra kendince saptadığı “komplo”yu şöyle tarif ediyordu:

“Toplumun sinir uçlarına basan iddialar öylesine ustaca biçimlendiriliyor ve hızlı biçimde dolaşıma sokuluyor ki kamu kurumları itibar kaybettiği gibi siyaset kurumunun da ülkeyi yönetemediği algısı alttan alta toplumsal bilinçaltına işleniyor.”

Şifreli bir dille yazdığı yazısının sonunda över gibi yapıp Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı’nı “görevinde yetersizlik”le suçlaması benim konum değil, bu iktidarın kendi iç işi.

Ben burada “Siyaset kurumunun ülkeyi yönetemediği algısı” lafına takıldım. Gerçekten de, son haftalarda yaşanan bütün gündem maddelerinin altında hep bir “meta siyaset” mesajı vardı: İktidar ülkeyi yönetemiyor, yönetmekte güçlük çekiyor.

Bu bir tesadüf değil ama bir komplo hiç değil. Aslında beklenen bir gelişme. Devletin yönetilemez hale geldiği uzun zamandır gündemde.

Hatta ben de bu konuda yazı yazıp, tam da bu sebeple Tayyip Erdoğan’ın erken seçime gitmeye mecbur kalacağını öne sürdüm. Bu iddiamı 19 Marttan beri birkaç kez burada yazdım.

Son diploma skandalı tipik bir örnek, uzayda bir tekil olay olarak başımıza gelen, üç beş suçlunun ortaya çıkmasıyla yapılan bir şey değil. Savcılar ve polis tarafından saptanıp iddianamesi de yazılmış olan bu suç, bir sistemin varlığı (belki de yokluğu demek lazım) yüzünden yaşanan, onlarca, belki yüzlerce birbirinden bağımsız gibi gözüken suçun sadece bir tanesi. Bu suçları yaratan bir sistem (veya sistemsizlik) var; esas konuşulması gereken konu bu.

Biraz geriye gidip bir anı paylaşacağım.

90’lı yıllarda durduk yerde aklıma bir merak düştü: Bir Başbakan ne iş yapardı?

Siyasi görevlerini kastetmiyorum; başbakanların üzerinde elbette çok ağır bir siyasi görev vardı; benim kastım, her sabah mesaiye giden bir başbakanın gün boyu ne iş yaptığıydı…

Bunu öğrenmek için eski Başbakanlık Müsteşarlarını aradım. Başbakanın mesaisi, toplantılar yapmak, siyasi kararlar almak vs dışında aslında yetkisini kullanmakla, yani imza atmakla geçiyordu.

En sevdiğim cevabı rahmetli Hasan Celal Güzel verdi, bana Yıldırım Akbulut örneğini anlattı.

“Yıldırım Bey tabiat olarak pimpirikli bir insandı” diye başladı,........

© 10 Haber