Kötü haber cumartesi günü geldi, Ercan Kumcu’yu kaybetmiştik.

Hayattaki en yakın arkadaşlarından biri olan Mahfi Eğilmez önceki gün Ercan’ı anlatan bir yazı yazdı, Ercan için “Bir eski Türkiye bürokratı” dedi. Ne kadar doğru bir tanımlama.

Ülkemizin adı “Yeni Türkiye” oldu olalı, buraları tanımakta zorluk çekiyoruz; o yüzden “Eski Türkiye” lafı benim gibi pek çok kişi için bir nostalji ifade eden bir kavram olmaktan çok farklı bir anlama geliyor.

Size Ercan Kumcu’yu anlatacak bir örnek vereyim. Ben Ercan’la 90’lı yıllar Ankara’sında, o ve daha yakın zaman önce toprağa verdiğimiz Rüşdü Beyin Merkez Bankası’ndaki görevleri bittikten sonra tanıştım.

Birinci sınıf bir iktisatçı, birinci sınıf bir Merkez Bankacıydı. Girdiği her yerde saygı uyandırır, ağzının içine bakılırdı.

Ama Ercan’ın ayırt edici özelliği iktisatçılığı veya Merkez Bankacılığı değildi. Ercan’ı başka herkesten ayıran şey, onun ahlaki pusulasıydı.

Başka her konuda Ercan’ın fikrini değiştirmeyi başarabilirdiniz eğer mantıklı biçimde anlatıyorsanız ama bir konuda onu yerinden kıpırdatamazdınız: Doğru ile yanlış, iyi ile kötü, güzel ile güzel olmayan konusunda, yani ahlak konusunda çok kalın bir ayrım çizgisi vardı. Öldürseniz o çizgisine yer değiştirtemez, “Bir seferlik de böyle olsun” dedirtemezdiniz. Siz demeye kalkarsanız sizi hayatından siler atardı. O kadar keskindi.

Vakti zamanında Enka Holding kurucusu Şarık Tara bir özel okul kurmaya karar verdiğinde, aklına fikrine güvendiği çok sayıda insanla konuşmuştu. Şarık Beyin bir arzusu vardı: Bu okul, kendi alanında en iyi okul olmalıydı, yoksa okulu kurmasına gerek yoktu.

O zamanlar, Prof. Dr. Oğuz Babüroğlu kendi geliştirdiği çok müthiş bir yöntem olan “Arama Konferansları”nı yeni yeni yaygınlaştırıyordu. Bugün adı Enka Okulları olan okullar için de bir arama konferansı düzenlendi. Tam nedenini bilmiyorum, ben de katılımcılardan biriydim ve konferansın sonunda Enka Okulları için bir yol haritası ortaya çıktı.

O haritayı uygulaması için de Şarık Bey,........

© 10 Haber