Helga Goebbels’in kaderi, doğduğu gün onun yerine çoktan yazılmıştı.

O bir çocuk değildi.

O bir vitrindi.

İdeolojinin makyajı onun yüzüne yapıldı; bir çocuk masumiyetinin sıcaklığı propaganda için soğuk bir silaha dönüştürüldü.

Bir babayı kendi çocuğunu bu kadar kullanmaya iten ne büyük bir yanılgıdır?

Baba Joseph, gerçeği bükmeyi bir ustalık değil, bir inanç hatta ahlâk biçimi sanarak müsterihti.

Annesi Magda ise hakikâti çocuklarının gözlerine bakarak inkâr edecek kadar tutkulu bir mümine…

Onların evinde sevgi bile şartlıydı:

Önce Führer’i sevmek, yalanlara inanmak.

Ve sorgulamamak.

Helga’nın daha oyun çağında öğrendiği ilk şey, rol yapmak olmalı.

Kameralar ona doğrultulduğunda gülümsemeyi; Hitler’e çiçek uzatırken........

© 10 Haber