İyiliğin trajedisi, ‘etik bir duygu’ olmaktan çıkıp ‘estetik bir gösteriye’ dönüşmesi mi?

Eskiden pazarlama ‘arzulara’ya hitap ederdi; bugün, onun yerini galiba ‘ahlâk’ aldı.

Şimdi bazı figürler topluma şunu fısıldıyor:

“Bir şeyler değişsin istiyoruz, biz iyi insanlarız.”

“İyi insan olmak” iddia ve çağrısı, neredeyse her markanın, her platformun, her sosyal medya figürünün yeni şifresi.

İnsan merak ediyor, bazılarının ‘Yeni Dünya’ söyleminde ‘iyi insan’ niçin bu kadar öne çıkarılıyor?

Modern insanın ‘iyilik’ konusu, ölçülmüş-biçilmiş bir ‘tasarım’ ve ‘kendinle barışmak’ meselesi.

Böylece gidişatı görmüyormuş gibi yapmak, konformizm’in üzerini örterek rahatlamak ve “iyi hissetmek” satılıyor.

Yani ‘duygusal ekonomi’, etiği de pazarlama dağarcığına kattı.

Vicdan artık sizin sahibi olduğunuz bir vasıf değil. Başkası bende onu görsün isteği ikrar edilen bir şey.

Bir yardım kampanyası, göze sokulan bir bağış, orada burada duyurulan bir sosyal davranış, kurulmuş “ulvi” bir vakıf… Hatta, sıradan insanları perişan eden bir sistemin batmasını yavaşlatmak için gönüllü servet vergisi ödemeye hazır oluş…

Bunlar, etkisi ölçülebilir olduğu ölçüde, “İyilik” sayılıyor.

‘Etki........

© 10 Haber