Simone Weil’in dediği gibi, “Gerçek iletişim ancak ona dikkatin olduğu yerde mümkün olur”.

Gündelik hayatın yükünü taşıyanlar, erken kalkıp yorgun dönenler, kendi küçük düzenini ayakta tutmaya çalışanlar konuşuyor aslında.

Ama dedikleri duyulmuyor.

Sade insanın sesi, bir büyük uğultunun içinde kayboluyor.

Çünkü onları dinliyor görünenler, gerçekte dinlemiyor.

Oysa iyimser gelecek vaatçileri çok.

Hepsi biteviye bir şeyler söylüyor ama ‘başkasına dikkatini vermek’ ortalıkta görülmüyor.

Vaat dağıtanlar dikkatlerini insanlara değil; insanlardan elde edecekleri güce, imaja, verilere, gösteriye veriyor.........

© 10 Haber