Küresel enerji denkleminde Türkiye, artık yalnızca ithalatçı ya da transit ülke olmayı kabul edemez, megastratejiler üretme zamanı. Türkiye’nin Pakistan ile yaptığı son arama anlaşması Dışişleri Bakanı Hakan Fidan tarafından açıklandı. Arşiv fotoğrafı Karadeniz’de seyreden TPAO arama gemilerini gösteriyor.

Enerji, artık sadece evlerimizi ısıtan, sanayiyi döndüren ya da arabalarımızı çalıştıran bir girdi olmaktan çok daha fazlası. Bugün enerji; diplomasiyi şekillendiren, savaşlara yön veren, teknolojik dönüşümleri hızlandıran jeostratejik bir güç.
Türkiye bu satranç tahtasında uzun süredir yalnızca hamle bekleyen bir piyon gibi durmakta. Oysa artık zamanı geldi: Megavat hesaplarının ötesine geçmeli, “megastratejiler” üretmeliyiz. Tabii ki öncelikle evimizin içini düzene sokmakla başlayarak.

Uzun yıllar boyunca Türkiye kendisini bir “enerji koridoru” olarak tanımladı. Boru hatları geçiren, LNG terminalleri inşa eden; ama enerjinin fiyatını belirleyen, yönünü tayin eden bir aktör olamadı. Oysa bugün enerjiyi sadece taşıyan değil, enerji piyasasını yönlendiren, bölgesel güvenliğe katkı sunan ve dijital dönüşümün öncüsü olan ülkeler bir adım öne geçiyor.
Türkiye’nin nihai hedefi artık yalnızca geçiş ülkesi olmak değil, bir enerji merkezi olmaktır. Ve bu, mümkün. Bunun için ise yalnızca boru hatları yetmez; ileri düzey regülasyonlar, rekabetçi piyasa reformları, dijitalleşme, inovasyon ve etkin, inandırıcı bir enerji diplomasisi gereklidir.

Türkiye, gaz tedarikinde çeşitlilik sağlayabilen ender ülkelerden biri. Azerbaycan, İran, Rusya, Katar, Cezayir, Nijerya ve ABD gibi çok farklı kaynaklardan doğalgaz alabiliyoruz. LNG altyapımız gelişmiş durumda. Karadeniz gazı, sembolik olsa da enerjide milli bir çıkışın başlangıcı sayılabilir.
Yenilenebilir enerji alanında 33 GW seviyesine ulaştık. Güneş ve rüzgâr, Türkiye’nin enerji geleceğinde kritik bir rol oynuyor. Elektrik iletim hatlarımız Avrupa’ya entegre, doğuya ise Gürcistan ve Irak üzerinden açılımlarımız var.
Ancak enerji ithalatına yılda 50 milyar doların üzerinde harcamaya devam ediyoruz. Akkuyu Nükleer Santrali, Rusya’ya bağımlılık nedeniyle stratejik bir kırılganlık yaratıyor. Yenilenebilir teknolojilerde ithalata bağımlılık hâlâ yüksek, yerli üretim ve Ar-Ge istenilen seviyede değil. Karbon yoğun sanayi yapımız ise Avrupa Yeşil Mutabakatı ile uyumsuz.
Bu........

© yetkinreport.com