Dosya ifşası tehdidiyle güç kontrolü siyasetin görünmeyen, anti-demokratik yönü. İlacı ise bağımsız yargı, siyasi etik ve özgür basın.

Türkiye’de siyaset, çoğu zaman meydanlarda atılan sloganlar, televizyon tartışmaları ve sandık sonuçları üzerinden okunur. Ancak gerçek güç, her zaman kameraların önünde değil; sahnenin arkasındaki sessiz, kapalı kapılar ardında şekillenir. Bu perde arkasında en etkili araçlardan biri, halk arasında “dosya siyaseti” olarak bilinen yöntemdir.
“Dosya” kavramı burada metaforiktir; bazen gerçekten klasörler dolusu belge, bazen de bir USB bellek ya da yalnızca doğru zamanda sızdırılabilecek tek bir fotoğraftır. Temel işlevi ise nettir: Karar vericiler üzerinde görünmez bir baskı ve yönlendirme mekanizması kurmak.
Bu, yalnızca Türkiye’ye özgü bir siyaset pratiği değildir. Yüzyıllardır, dünyanın birçok ülkesinde liderler, medya patronları, iş insanları, hatta üst düzey askerler hakkında toplanan bilgiler “stratejik kaldıraç” olarak kullanılmıştır.

Dosya siyaseti, genellikle üç aşamada işler:
1- Bilgi Toplama: Resmî soruşturmalar, istihbarat çalışmaları veya gayriresmî ağlar üzerinden, kişinin geçmişi, mali ilişkileri, özel hayatı ve siyasi bağlantıları titizlikle incelenir.
2- Arşivleme: Elde edilen bilgiler, “gerektiğinde kullanılmak” üzere güvenli kanallarda saklanır.
3- Hatırlatma: Kritik karar anlarında, dosyanın bir “ucu” gösterilir. Bu bazen kontrollü bir medya haberi, bazen kulislerde dolaşan bir söylenti, bazen de doğrudan muhataba iletilen sessiz bir uyarıdır.
Mesaj açıktır:........

© yetkinreport.com