Türkiye’nin ilk LNG yüzer depolama ve yeniden gazlaştırma (FSUR) gemisi Ertuğrul Gazi doğal gaz terminalinde görülüyor. (Foto: BOTAŞ)

LNG, son beş yılda küresel enerji dengesinin en stratejik unsurlarından biri haline geldi. Pandemi, Rusya’nın Ukrayna’yı işgali, Kızıldeniz’de güvenlik krizleri, Panama Kanalı’ndaki kuraklık gibi gelişmeler enerji arzını defalarca tehdit etti. Buna rağmen LNG akışları büyük kesintiler yaşamadan sürdü. Fiyatlar boru hattı gazına yaklaşarak rekabetçi hale geldi; esneklik, yalnızca molekülün değil, tedarik zincirinin de en değerli unsuru oldu.
Türkiye ise bu dönemde LNG’nin payını üçte bire çıkararak altyapısını güçlendirdi, ancak hâlâ gerçek bir bölgesel fiyatlama merkezi (hub) olma hedefine ulaşabilmiş değil.

2024’te küresel LNG ticareti 406 milyon tona ulaştı; bunun yüzde 36’sı kısa vadeli ve spot kontratlardan oluştu. Dünya filosu 831 LNG gemisine, bunların içinde 52’si yüzer depolama ve yeniden gazlaştırma (FSRU) gemisi. Toplam sıvılaştırma kapasitesi 492 mtpa (yılda yüz milyon ton) düzeyine erişti. Pazar pandemi öncesine göre daha büyük, daha hızlı ve çok daha esnek.
Avrupa’nın Rus gazından kopuşu dramatikti. 2021’de AB ithalatının yüzde 45’ini karşılayan Rusya, 2024’te payını yüzde 19’a düşürdü. Brüksel şimdi 2027 itibarıyla Rus gazını tamamen sonlandırma hedefi koymuş durumda. Aradaki boşluğu ise büyük ölçüde ABD LNG’si doldurdu.
Deniz yolları ise yeni bir risk alanı: Kızıldeniz’de saldırılar seferleri 10–14 gün uzatıyor, Panama Kanalı kuraklık yüzünden kapasite kaybediyor. Artık bu riskler istisna değil, fiyatlara gömülmüş yapısal faktörler.
Ağustos 2025 itibarıyla Avrupa’daki TTF $10–11/MMBtu, Asya’daki JKM $11–12/MMBtu seviyelerinde. Brent petrolünün $67 düzeyinde olduğu koşullarda, petrole endeksli uzun vadeli LNG kontratları $7,5–9/MMBtu bandına geliyor. Yani boru hattı ile LNG arasındaki........

© yetkinreport.com