Gazze’ye doğru dümenini çevirmiş, azgın dalgaların arasından ilerleyen ve soykırıma karşı bayrak açan gemiler görüyoruz. Adı Sumud Filosu. Kimileri için bu sadece bir haber başlığı ya da romantize edilmiş bir girişim olabilir; oysa bu gemiler, dünyanın vicdanına açılmış beyaz yelkenlerdir. Çocukların açlıkla, hastalıkla ve bombalarla kuşatıldığı bir şehirde, “yalnız değilsiniz” demenin en somut yoludur bu deniz yolculuğu.

Gazze, dünyamızın en yoğun nüfuslu bölgelerinden biri. Yıllardır süren abluka nedeniyle adeta bir açık hava hapishanesine dönmüş durumda. Gardiyanlığını ise kendisini “seçilmiş kavim” olarak gören, diğer tüm halkları köle gibi gören bir zihniyet üstlenmiş. Gazze’nin topraklarını kendilerine vadedilmiş bir mülk zanneden bu anlayış, modern çağda işkence ve soykırımın en çıplak hâliyle sahneye konmasına yol açıyor.

Uluslararası Çalışma Örgütü’ne (ILO) göre Gazze’de işsizlik oranı `’ı aşarken, nüfusun �’i yoksulluk sınırının altında yaşıyor. Birleşmiş Milletler verilerine göre 2024 itibarıyla 1.9 milyon kişi yerinden edilmiş durumda. Nüfusun �’sı günlük yaşamını can güvenliği olmadan sürdürüyor. Hastaneler ilaç ve ekipman eksikliğiyle boğuşuyor, çocukların büyük kısmı temel aşılardan mahrum. Eğitim sistemi saldırılar nedeniyle çökmüş, evler yıkılıyor, sokaklar bombalarla doluyor. Sivillerin hayatı ise hiçbir değer taşımıyor; aksine onların ölmesi için her şey yapılıyor. Özellikle çocuklar ve yaşlılar, abluka ve saldırılar arasında en savunmasız gruplar olarak açlık, hastalık ve travmayı........

© Yeşilgiresun