Değerli Okuyucularım; İlkokulu bitirdiğim 1968 yılında Ortaokul için Giresun’a geldiğimde büyük abim askerlik görevini tamamlamış ve Yenimahalle’den ev kiralamıştı. 1960’lı yıllarda Giresun içinde hiçbir şehir içi ulaşım yoktu, ancak belirli hatlarda vardı diye biliyorum. O hatlardan biri, Mal pazarından Gedikkaya Verem Savaş Hastanesine, diğerleri ise merkezden ilçelere giden minibüslerdi. Anılarımı yazdığım KAPTANIN KÖŞESİ’nde bahsettiğim gibi eski Atatürk Stadyumu’nun bitişiğindeki Atatürk Ortaokulu(o zamanki okulun ismi) için kaydımı yaptırmış ancak okulumuzun inşaatı devam ettiğinden orta 1 ve orta 2’yi Giresun Lisesi’nde sabahçı olarak okumuştuk. Öğleden sonra ise normal lise öğrencileri eğitim görüyorlardı. Daha sonra okulun inşaatı bitmiş ve biz orta 3’ü Atatürk Ortaokulu’nda tamamlamıştık.

KIŞ VE SONBAHAR MEVSİMLERİ SOĞUK VE YAĞIŞLIYDI

1960 ve 1970’li yılları yaşamış olanlar iyi hatırlayacaklardır, her sene Giresun merkezine bile kar yağar ve sonbahar ve kış mevsimlerinde yağan yağmurdan ve eriyen karlardan dereler(Batlama, Aksu, Güre) yataklarına sığamazlar ve üstlerindeki köprülere zarar verecek kadar sel taşkınlarına sebep olurlardı. O tarihlerde Batlama deresi ıslah edilmemişti ve köylerden kamyonlarla sağlanan ulaşım derenin bir tarafından diğer tarafına geçmek zorunda kalan(iki yakayı birleştiren köprü sonradan yapıldı) kamyonların ve otobüslerin, dereyi geçerken motor aksamlarına su girmesine ve derenin içinde kalmalarına neden oluyordu.

Verdiğim örnekten de anlaşılacağı gibi, o tarihlerde eriyen kar suları ya da yağan yağmurlarla her defasında Batlama Deresi taşardı. Günümüzde ise maalesef ne eski yağmurlar ne de eski kar yağışları kaldı artık. Adına küresel ısınma dediğimiz bir bilinmeze doğru gidiyor gezegenimiz.

OKUL YOLUMUZ UZUNDU

Yenimahalle’den Giresun........

© Yeşilgiresun