Ülkemizin gündemi öyle yoğun ki…
Bir tarafta mutat ekonomik sıkıntılar, bir tarafta sıra dışı siyasi olaylar… Ve art arda gelişen soruşturmalar, yargılamalar, tutuklamalar…
Millet kendi derdini bırakmış, bütün gününü bu hadiseleri tartışmakla geçiriyor!...
Medya dersen; zaten her zamanki gibi her konuya müdahil olmuş, adliyelerin dışında kendi kendine ayrı mahkemeler kurmuş!...
Yargılayan yargılayana gidiyor!... Deliller, ifade tutanakları, soruşturma evrakları elden ele dolaşıyor, ekran ekran paylaşılıyor!...
Bilen de, bilmeyen de işin içine katmış kendini… Durumdan vazife çıkarıp, kimi avukatlığa soyunmuş, kimi de savcılığa!...
Birbirimizi anlamaya değil, yargılamaya o kadar hevesliyiz ki!...
İnsanımız kendi işiyle gücüyle ilgileneceği yerde, çok da üstüne vazife olmayan bu lüzumsuz tartışmaları yeterli görmüyor; adeta taraftar toplarcasına başkalarını da bu cenderenin içine sürüklemeye çalışıyor!...
Bana, tartışmanın her iki tarafından “sen ne düşünüyorsun?” diye sorular geliyor…
Ben elinden geldiği kadar kendi gündemini kendi belirleyen biriyim… Başkalarının gündemiyle çok alakalı değilim…
Ayrıca her konunun ifrat ve tefrit noktasına getirilerek tartışılmasını da faydalı görmüyorum…
Cumhuriyet kuruldu kurulalı, bugün yaşadığımız siyasi gelişmelerin benzerini birçok kez defalarca yaşadık…
Yaşadık ama hiçbirinden kendi adımıza gerekli dersi bir türlü alamadık…
“Filler tepişirken karıncalar ezilir” gerçeğini bir türlü göremiyoruz!...
Yargıyı kendi haline bıraksak........

© Yeşilgiresun