Zamanında iktidarı eleştirerek…

İktidarın en zayıf yerinden vurarak…

Her ortamda iktidarın becerisizliklerini ortaya dökerek…

Milletin canının acıdığı noktaları, “Bu zalim iktidar” diyerek, o günlerde yine millete şikâyet eden...

Velhasıl o günkü sorunları dile getirişinde, iktidarın artık iş yapamadığını…

Milleti kurtaracak olanın ancak ve ancak kendisinin ve partisinin olacağını anlatmaya çalışıyordu.

Önce iktidarın eksiklerini paylaşıp, sonra da alternatif nasıl olunur, onu gösterecekti.

Millet de onu iktidar yaparak ödüllendirdi.

Mesela ilk yıllarda dönemin iktidarını eleştirirken ki söylemlerinden bir tanesi:

“(…) Bak şu anda seçime gidebiliyorlar mı?

Yüzleri var mı?

Esnafın arasına çıkabiliyorlar mı?

Halkın arasına…

Tarım köylüsünün arasına gelebiliyorlar mı?

Pamuk tarlasına girebiliyorlar mı?

Pancarda varlar mı?

Öyleyse… öyleyse… tek çözüm kalıyor!

Seçim… seçim… seçim!” diye iktidarı seçime zorlamasıydı.

Bu........

© Yeniçağ