Hiçbir zaman kimselere; akıl vermek, onları yönlendirmek gibi bir derdim olmadı.

Bugüne kadar hep doğru bildiklerimi paylaştım.

Bile isteye hiçbir kimseye ithamda bulunduğumu hatırlamıyorum.

Hele herhangi birilerini yazılarımda “Haksız yere eleştirmeyi” aklımın ucundan dahi geçirmedim.

Çünkü ben bir gazeteciyim.

Elbette benim de bir hayat görüşüm var ve görüşlerime yakın siyasi bir partiyi de benimsiyorum.

O da bir yere kadar!

Biliyorum ki yapılan kötülüklerde, iyiliklerde…

Güzelliklerde, çirkinliklerde hatta gün geliyor, yaptığımız küçük bir haksızlıktan dolayı pişman oluyor, biz pişman olurken de birilerine kim bilir ne bedeller ödetiyoruz.

Demem şu ki; hangi mesleği yaparsak yapalım, sahiden de hak, hukuk ve adalet çizgisinden…

Ahlâk çizgisinden…

Haram-helâl çizgisinden…

Güvenilir ve samimi olabilme çizgisinden vazgeçmesek, diyorum.

Her birimiz, ağzımızdan çıkanı kulağımız duysa, diyorum.

“Birinin hoşuna gidecek ve ondan menfaat sağlayacağız” diye, “Birinin hayatının........

© Yeniçağ