Ben bir garip Fenerbahçeliyim!
Bazen ne oluyor biliyor musunuz?
İnsanın beyninde karabasanlar dolaşıyor…
Hiçbir işi rast gitmiyor…
Evde huzur yok…
Sokakta huzur yok…
İşte huzur yok.
Gelecek korkusu almış başını gidiyor.
İnsanını umutlandıran ve heyecanlandıran bir iktidar da yok.
O bile işin içinden çıkmak istiyor ya, ipin ucu kaçtığı için çıkamıyor bir türlü.
Verdiği üç kuruş asgari ücret, emekli parası yetmiyor…
Çocuk para ister veremiyor…
Hanım evde ihtiyaç listesini veriyor alamıyor…
Bütün bunlara çözüm bulmak istiyor, bulamıyor.
Çocuğunu mutlu etmek istiyor edemiyor…
Eşinin gönlünü alamıyor…
Kredi kartlarının asgari tutarını ödüyor, o da biriktikçe birikiyor.
Anlayacağınız, tutunacak hiçbir dal kalmamış.
İnsan ne yapacağını bilmiyor.
Hani bir şarkıda da deniliyor ya “Dert bir değil elvan elvan” diye, sahiden de elvan elvan olmuş dertler.
Bütün bunlar yetmiyormuş gibi bizi bu hayatta en çok da mutlu eden, huzur bulduğumuz, tuttuğumuz bir takım var.
Mesela benimkisi Fenerbahçe…
Yıllardır şampiyonluğa susamışız…
Ha diyoruz bu sene şampiyonuz…
Olmuyor........
© Yeniçağ
