Geçen gün vergi borcum olup olmadığını kontrol etmem gerekti. Bunun için e-Devlet’ime girdim. Çarşı gibiydi; gez gez bitmedi. Kurcaladım, kurcaladım. Kendimle ilgili bilmediğim ne çok şey varmış! Her şey cillop gibi ortadaydı. Sayfalardan birinde “Üniversite Sınav Başvuru” tuşu vardı. Refleksi bir şekilde basıverdim. Fırsat parmağıma gelmişken sınav deneyimi yaşayıp bilgilerimi tazeleyeyim diye düşündüm. Hem çocuklarıma örnek teşkil ederim dedim. Öyle olmadı. Dalga geçtiler. Ama son gülen iyi güler.

Kısası, ödemeler, çıktılar derken sınav günü geldi çattı. Ruhen on yedi yaşıma döndüm. Bir gece önce heyecan, sabah telaş… Taktım takıştırdım, sürdüm sürüştürdüm; bir dağınıklık, bir rüküşlük… Değil tabi ki; Ama küpelerim, yüzüğüm, bilekliğim ve oğlumun yaptığı boncuktan kolyem acemiliğime kurban gitti. Hepsi........

© Yeniçağ