Gerilim siyasetinin sonu kavga ve hüsrandır.

Siyasi kavgaların ülkeyi ne hale getirdiğini, toplumu nasıl kamplara ayırdığını uzun uzun anlatmaya gerek yok.

12 Eylül’ü hep birlikte yaşadık, öncesini bizden önceki kuşaklar yaşadılar. DP’li yıllarda, dönemi araştıranlar, ayrışmanın kahveleri, camileri hatta mezarlıkları bile ayıracak noktaya geldiğini yazarlar.

Bunun hiç kimseye faydası olmadığı gibi, ülkeye, millete ve demokrasiye çok büyük zararları olmuştur.

Herkes tarihten ders almaktan bahseder, ama kimse söylediğinin gereklerini yapmaz. Öyle olmasaydı bugün farklı bir Türkiye olabilirdi. Gerilim siyaseti toplumu ayrıştırmakla kalmıyor, partiler arasında güvensizliğe, düşmanlığa da sebep oluyor.

Zira bu tarz siyasetin sonu, herkesin herkesten şüphelenmesi, vehimlerin, hakikatin önüne geçmesidir.

Karşılıklı korku, sistemi gittikçe baskıcı bir noktaya götürür.

Tarih bize küçük eleştirilerle başlayan rekabetin, soğukkanlılığın kaybedilmesi halinde nerelere varabileceğini........

© Yeniçağ