Geri kalan bütün etkenler saklı kalmak üzere; önce şu ergen kaprisinden bir vazgeç. "Benim" diye sahip çıktığın şey ancak ona hak ettiği biçimde kıymet verdiğinde sana karşılık verecek. Çünkü O senin malın değil onu eşyanı sever gibi sevemezsin. Onun adına düşünmeyi ve karar vermeyi bırak, beceremiyorsan en azından onun fikrinin de bir anlamı olduğunu hissettir bari. Onun da duyguları olduğunu fark et, yaşadığı hayatı içinde bulunduğu şartları anlamaya çalışma, git bizzat içine gir. Onlardan biri olmana gerek yok. O vasatı aş, ama bunu onlar adına değil onlar için yaptığına onları ikna et.

Özetle aşağıya in de yüz yüze konuşun belki o zaman onların davranışlarına anlam verebilirsin. Ama bulunduğun yerden sana herkesin cahil ve anlamaz görünmesinden normal bir şey yok emin ol.

Bunları sadece bir tarafa söylemem için beni zorlama, sana da söyleme özgürlüğüm var, karşında duranlara da. Kendini bu eleştirilerden muaf hissetmen de aşağı yukarı yukarıdaki ifadelerin tamamında haklı olduğumu kabul etmen olur.

Bir şeyi en iyisi ile yapmak için ortaya çıkmış insanların ya da kadroların yaptıkları yanlışların bedelini sadece kendileri öderse sorun olmaz. Ama siyaset öyle bir şeydir ki; yapanların bedel ödemesi ne yazık ki istisna........

© Yeniçağ