PKK son günlerde yaptığı açıklamayla “medya ve savunma alanlarına çekilme” kararı aldığını duyurdu. Açıklamaya göre örgüt, Türkiye sınırları içinde silahlı faaliyetlerini durduracak, bundan sonra ağırlıklı olarak sınır dışı alanlarda bulunacak. Kulağa barışçıl bir adım gibi geliyor olabilir. Fakat aynı açıklamada geçen “sürecin devamı” ve “yeni koşullar” ifadeleri, ister istemez bir inandırıcılık sorusunu beraberinde getiriyor.

Gerçekten bir çekilmeden mi bahsediyoruz, yoksa bir mevzi değişikliğinden mi?
Bu, Türkiye kamuoyunun kaçıncı “çekilme” açıklaması?
Ve her defasında aynı kelimeler neden bambaşka sonuçlara yol açıyor?

Tarihten bugüne aynı kelime: çekilme

PKK, 1990’lardan bu yana “çekilme” kavramını defalarca kullandı. 1999’da Öcalan’ın yakalanmasının ardından örgüt “sınır dışına çekileceğini” ilan etmişti. 2013’te de “çözüm süreci” atmosferinde benzer bir açıklama yapılmış, hatta bazı gruplar sembolik biçimde geri çekilmişti. Ancak sonuç ne oldu? Çekilme söylemi kısa sürede yerini yeniden eylemlere, şehir çatışmalarına ve hendeklere bıraktı.

O hâlde soru şu:

Bugünkü açıklama o eski senaryolardan ne kadar farklı?
Bir “geri adım” mı, yoksa yeni bir “ön hazırlık” mı?

PKK’nın bugüne kadar attığı her “çekilme” adımı, genellikle iki amacı aynı anda taşımıştır: askeri baskıyı hafifletmek ve siyasi zemini genişletmek. Bu ikili strateji bugün de kendini belli ediyor. Çünkü açıklama yalnızca bir geri adımı değil, Ankara’ya yöneltilen bir dizi talebi de beraberinde getiriyor.

“Sürecin devamı” neyin devamı?

PKK’nın metninde yer alan “sürecin devamı için gerekli adımlar” ifadesi, geçmişte yaşanan acı tecrübeleri hatırlatıyor. “Süreç” denilince kamuoyunun aklına Dolmabahçe görüntüleri, çekilme vaatleri, ardından gelen hendek savaşları ve kaybedilen genç hayatlar geliyor.

O zaman sormak gerekiyor:
Hangi sürecin devamı?
Halkın güvenini yitirmiş, devletin egemenliğini........

© Yeniçağ