Önceki iki yazımda da belirttiğim gibi Türkiye, siyasi, sosyal ve ekonomik alanda topyekun kriz yaşıyor. Siyasi ve sosyal krizleri gerekçeleri ve çözüm önerileri ile ilk iki yazımda vermiştim.

Ekonomik krize gelince, bana göre bir ülkede ekonomik krizin olup olmadığını, o ülkenin makro ekonomik göstergelerini, küresel ortalamalarla karşılaştırarak anlayabiliriz. Eğer ülkenin makro göstergelerinde, küresel ekonomi ortalamasından aşırı sapma varsa, o ülkede ekonomik kriz var demektir.

Halk, işletmeler kriz yaşıyor ve fakat hükümet adına kriz demiyor. Kriz demediği için de krizin gerektirdiği önlemleri almıyor.

2021 sonunda başlayan TL krizi, ekonomik krize dönüştü. Negatif sonuçları yansımaya başladı. Sanayi sektörü yüzde 2 daraldı, iflaslar arttı, kapasite kullanım oranı düştü, işsizlik artıyor. Halk geçim sıkıntısı çekiyor.

Bu krizden çıkış için Türkiye’nin gün kaybetmeden;

1. Siyasi istikrarı sağlaması gerekir. Bunun için de CHP ‘li belediye başkanları ve tüm siyasi tutuklular, tutuksuz yargılanmalı, yargılama dünyayı ve iç kamuoyunu tatmin edecek şekilde açık olmalıdır. Siyasi kutuplaşmanın sona ermesi gerekiyor. Aksi halde, ekonomide istikrar programı olsa da çıkış yolu yoktur.

2. Ekonomik kriz teşhisi koymak ve bununla ilgili orta vadeli bir istikrar programı yapmamız gerekir. Ciddi bir ekonomi yönetimi........

© Yeniçağ