Türkiye’de bugüne kadar ondan fazla ekonomik kriz yaşandı. Bunlardan bazıları, 1958 döviz krizi ve dış borçlarda moratoryum, 1974 sonrası yüksek enflasyon, 1994 finansal krizi, 2001 krizi, 2018, 2021, 2023 kur şoklarıdır. Dünya Türkiye ve Arjantin’i kriz ikizleri olarak anmaya başladı.

Kısmen istikrarlı dönemler oldu, söz gelimi 1963-1972 yılları arasında birinci ve ikinci plan döneminde ve 2001 krizi sonrasında 2003-2008 İMF’li yıllarda kısmen istikrar sağlandı.

Her krizde, faiz, sıkı para, devalüasyon gibi günü kurtarma politikaları uyguladık. Ama bu arada kronik enflasyon devam etti. Zaman içinde yeni krizler oluştu.

Hiçbir hükümet ve hiçbir iktisatçı, Türkiye’de ekonomi neden bu kadar kırılgan, neden sürekli istikrar sorunu yaşıyoruz diye sorgulamadı?

Söz gelimi iki gün önce, enflasyon açıklandı, ama tüm medya ve yorumcular “enflasyon düşük gösterildi” konusuna odaklandı. Kimse bu problem nasıl çözülür sorusuna odaklanmadı.

Türkiye’de 1972’ten beri, popülist politikaların yoğunlaşması, dinin siyasi alanda kullanılması ve darbeler ve müdahalelerin artması nedeni ile temel piyasa düzeni ve ekonomik düzen bozuldu.

“Bozuk ekonomik düzen” piyasa kurallarının çalışmadığı, rekabetin olmadığı ve yerini spekülasyonun aldığı, gelir dağılımının kamu vicdanını rahatsız edecek şekilde bozulduğu, Kurumsal devletin, kurumsal eğitimin zarar gördüğü, kamu kaynaklarının ve kamu imtiyazlarının belirli sosyal kesimlere verildiği, yolsuzluk, kayırmacılık, rantçılık ve kayıt dışılığın yaygın olduğu bir ekonomik yapı demektir. Bu yapı aynı zamanda ekonomik istikrarın........

© Yeniçağ