Yalnızlık duygusu, bazen yangın kadar yakıcı olur. Günlerdir Karabük yanıyor, Bursa yanıyor, Antalya’da duman hâlâ dağılmadı. Ormanın içinden yükselen dumanlar kadar, vatandaşın içinden yükselen yalnızlık hissi de artıyor. Bir ülkede, insan kendini korumasız hissettiğinde devleti yanında görmek ister. Ama devlet sadece ekranlardan gelen “her şey kontrol altında” görüntüleriyle vatandaşı avutmaya çalışırsa, bir şeyler eksik kalır. Hem de yıllardır aynı şeyler…

Türkiye’de yangınla mücadele artık bir kapasite testinden çok, samimiyet testine dönüştü. “İçimiz yanıyor” ifadesi artık mecaz değil, gerçek. Bu ülke yangınlara hazır değil. Çünkü ciddiyetle hazırlanmıyor. Sadece iletişim stratejileri hazırlanıyor.

Mücadele mi, Görüntü mü?

Yangınla mücadelede destek için Azerbaycan’dan gelen ekip sahaya indiğinde, sadece yardım değil, teknik üstünlük de taşıdılar. Bu fark, bizim eksiklerimizi daha da görünür kıldı. Zira, Türkiye’de yangın sezonu her yıl, yeterli hazırlık yapılmamış şekilde karşılanıyor.

Orman yangınlarıyla mücadelede en etkili yöntemlerden biri erken müdahaledir. Bu da ancak yeterli sayıda hava aracı (özellikle gece görüş........

© Yeniçağ