Türkiye’de yaşayan herkes temelde fikir birliği içinde olmalıdır. Hale etnisiteler öne çıkarılarak bölünmek isteniyorsa, Türkiye/Türk birliğini sağlamak için, farklı alanlara inilmemeli, farklı kavramlar, farklı adlandırmalar asla kullanılmamalıdır.

Mustafa Kemal, elinde silah savaştığı kadar, elinde kalem, önünde defter, yanında kitap; yazan, düşünen bir askerdi.

“Türkiye’de yaşayan herkese Türk denir”i, ne maksatla kullandığını derin derin düşünmeliyiz.

M. Kemal de bir insan. Yetiştiği dönemi dikkate almadan yorumlayamayız. Yanlışları olmaz mı? Geleceğin ne getireceğini ne kadar bilebilir? Temel fikirde bir sapma görülmüyor. Boşluklar ister istemez ortaya çıktığında, bu alanlar, temel fikir “birlik” ve “vatan” kavramları çerçevesinde dolduruluyor.

Şunu mutlaka akılda tutmalıyız... Osmanlı’nın son dönemi çok sancılıdır. İttihat ve Terakkî Cemiyeti, sonra fırkası (partisi) zuhur etmiş, Ermenici Taşnakçılara varıncaya kadar, bir arada ülkede rejimi değiştirmek için işbirliğine gidilmiş, fikirler üretilmiş, birlik nasıl sağlanacağı üzerinde kafa yorulmuş, ayrılmak isteyen, eline silah alıp dağa çıkmış, birlik olmak isteyen, bir araya gelmiştir.

Bir tarafta da kalem tutanlar, ister istemez “Türk”ü öne çıkarmışlardır.

“Türk”ün neden öne çıkarıldığı hiç muhakeme edildi mi?

Osmanlı Devleti’nin kurucuları Türklerdir. Bulundukları alanları “vatan” edinmişlerdir.

Eski İstanbul Müftüsü Prof. Dr. Mustafa Çağrıcı, TDV İslâm Ansiklopedisi’nde “vatan” kavramını yazmıştır. Bize temel fikri verecek satırları aktaracağım:

“Vatan kelimesinin İslâm dünyasında bugünkü........

© Yeniçağ