İran yönetimi ne yazık ki, büyük hata yaptı. İsrail’in ve ABD’nin bir hesap içinde olduğunu aklına getiremedi. Nükleer silah imalı meselesini müzakere edecekleri fikriyle Umman’da, şurada burada buluştular. Anlaşmaya yakınız dediler ve verilen iki aylık süre doluyordu ki, İsrail 200 uçak kaldırdı, Tahran’a, Tebriz’e saldırdı. Kaç gündür saldırısını sürdürüyor.

İran’ın karşı saldırıları fazla bir şey ifade etmez. İsrail istediği zaman istediği yeri vuruyor. Askerî tesisleri, petrol tesislerini daha nice yerleri bombalıyor. Bu bombalamalar karşılığı İran’ın, iki İsrail uçağını düşürdüğünü abarta abarta servis etmesi ne ifade eder ki...

Şimdiye kadar olmayan bir şey İsrail’e atılan bombaların bazılarının menzilini bulması... Bunu İran’a saldırılarla kıyaslamanın manası yok. Masumlar gidiyor yine.

İsrail, nokta atışlarıyla komuta kademesini, ilim adamlarını, çok acı, çocuklarıyla, eşleriyle birlikte katlettiler. Bu katliam hiçbir zaman İsrail’in yanına kalmayacak ve İsrail hiçbir surette arz-ı mev‘ûdda/vaat edilen topraklarda tutunamayacak.

Zulümle kimse âbâd olmaz! Zulüm/katl kin biriktirir. Gün gelir zulmedene/katledene döner.

İsrail’in ilk hedefinin İran olduğu, ne tür görüşme yapılırsa yapılsın her an saldırabileceği, nasıl düşünülmez, nasıl tedbir alınmaz? İran’da hava savunma sistemleri bile işletilememiş. İsrail kaldırıyor uçakları........

© Yeniçağ