Geçmişte daha sınırlı bir çevrenin ilgi alanına giren ekonomi ve ekonomi ilmi artık hemen hemen toplumun her kesiminin kendi çapında ilgilendiği bir alan haline geldi. Gözünü açar açmaz altın fiyatlarını, döviz kurlarını ve borsa endeksini gözetleyenlerin sayısı az değil. Enflasyon, devalüasyon, stagflasyon, cari açık, TEFE, TÜFE vs. gibi ekonomi terimleri artık çocukların bile bilecekleri kadar günlük hayatın içine girmiş durumda. Hal böyleyken ülke ekonomisi herkesi birinci derecede ilgilendiren konuların başında gelir oldu.

Bağımsız düşünce kuruluşu Toplum Çalışmaları Enstitüsü’nün geçen hafta yayınlanan araştırması da bu gerçeği somut biçimde ortaya koydu. Araştırma kapsamında seçmene sorulan, “Hangi partiye oy vereceğinizi nasıl belirliyorsunuz?” sorusunun cevabında başat faktörün ekonomi olduğu belirlendi. Seçmenler yapılacak bir seçimde öncelikli olarak ekonomiyi kimin iyi yöneteceğine bakacaklarını belirtirken lider ve partiye göre oy kullanma eğilimi ikinci ve üçüncü sıralarda kaldı.

Uzun lafın kısası vatandaş artık “önce ekonomi” diyor.

Ekonominin böyle öncelik kazandığı bir ülkede kalkınma konusu da hiç şüphesiz önemli bir mesele. Gazetemizin yazarı, Türkiye’in değerli ekonomistlerinden Prof. Dr. Esfender Korkmaz da yeni kitabı “Kalkınma Teorisi ve Politikası”nda bu konuyu masaya yatırıyor.

Ekonominin en büyük çıkmazı, çoğu iktisadi düşüncenin teori de kalması ve uygulamada geçersiz hale gelmesi olduğuna dikkat çeken Prof. Dr. Esfender Korkmaz bu konudaki tespitlerini şöyle sıralıyor:

“Elbette teori, uygulama için de bir altyapı oluşturur. Ama özellikle gelişmiş ekonomiler ve gelişmiş piyasalar temel alınarak oluşturulmuş iktisat teorileri, Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde, kalkınma politikaları için çıkış yolu değildir.

Bir fizikçi veya bir kimyacının teorisini laboratuvarda test etme imkânı vardır. İktisatçının laboratuvarı insan ve sosyal hayattır. Ama insan ve sosyal........

© Yeniçağ